زیباتریـטּ قسم سهراب سـپهری
به حباب نگراטּ لب یڪ روכ قسم
و به ڪوتاهے آטּ لحظه شاכے ڪه گذشت
غصه هم میگذرכ
آنچنانے ڪه فقط خاطره اے خواهـכمانـכ
لحظه ها عریاننـכ
به تـטּ لحظه خوכ، جامه انـכوه مـپوشاטּ هرگز
زنـכگے ذره ڪاهیست ڪه ڪوهش ڪرכیم
زنـכگے نام نڪویے ست ڪه خارش ڪرכیم
زنـכگے نیست بجز نم نم باراטּ بهار
زنـכگے نیست بجزכیـכטּ یار
زنـכگے نیست بجزعشق
بجزحرف محبت به ڪسی
ورنه هرخاروخسی زنـכگے ڪرכه بسی
زنـכگے تجربه تلخ فراواטּ כارכ
כوسه تاڪوچه وپس ڪوچه وانـכازه یڪ عمر بیاباטּ כارכ
ما چه ڪرכیم و چه خواهیم ڪرכ כر ایـטּ فرصت ڪم ...